Kendimi alip kaciyorum Dalaman'a... İlla ki birini daha mi takmalisin koluna, uzaklara kaçarken?
Yoksa sen de mi yalniz başina kaçamayanlardansin?... Hayir, ben değilim... Bana aklimdakinin varliği yetiyor... Biraz da ben olayim sadece yanimda... Kafami ve yüreğimi, ama ne birini ne diğerini, her ikisini birden dinlemeye ihtiyacim var benim... Onun için beni biraz yalniz birakin... Şu şezlonga uzanip denizle denizin buluşmasina taniklik etmek istiyorum...
Doga, sukunet, huzur, barış...
İste hayatta her zaman olmak isteyecegim tek yer...
issiz bir deniz kenarinda, yapayalniz..
dalgalarin vuruslari, caretta carettalarin nefes almak icin kafalarini suyun disina cikarislari, sazliklarin kipirdayislari, ve batan bir gunes...
Mutlulugun resmi bu olsa gerek.
Dalaman, 29 Tem 07.
No comments:
Post a Comment